Είναι μια βουβή ταινία του 1915, και η πιο ακριβή παραγωγή του βωβού κινηματογράφου. Περιγράφει μια ρομαντική ιστορία κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού εμφυλίου. Ο σκηνοθέτης Γκρίφιθ δημιούργησε πολλές νέες τεχνικές λήψης, χρόνια μπροστά από την εποχή του. Παρόλα αυτά, η ταινία μπορεί σήμερα να προσβάλει κάποιους θεατές, ειδικά με τον τρόπο που απεικονίζει τους νεοαπελευθερωμένους σκλάβους (κυρίως λευκούς ηθοποιούς με μακιγιάζ). Μέχρι και την δεκαετία του 40 η Κου Κλουξ Κλαν χρησιμοποιούσε την ταινία ως μέσο προπαγάνδας.
